Eind jaren twintig bezoekt George Gershwin (1898-1937), Amerikaanse componist, pianist en dirigent die een brug wil slaan tussen klassieke en jazz- muziek, Parijs. Ongetwijfeld ken je Gerswhins Summertime.
Tijdens zijn verblijf in Parijs start Gershwin met de compositie van An American in Paris, een symfonisch gedicht, bol van de jazzy melodieën en melancholische bluesy noten voor strijkers en trompet. De tonen vertellen het verhaal en voeren je mee naar het drukke verkeer van Parijs, de kades van de Seine en de swingende nachtclubs met uitgedoste bohemien gasten. In 1928 heeft het stuk zijn première in een bomvol Carnegie Hall, zelf omschrijft Gershwin het als een rhapsodic ballet, het inspireert Minelli in 1951 tot een gelijknamige filmmusical met Gene Kelly.
Roaring Paris
Onderstaande foto van Zellis Royal Box geeft een beeld van het Parijse nachtleven in 1927. Drummer Gene Bullard van Zelli's huisband over de befaamde nachtclub:
“People felt they had to come to Zelli’s. It was the only place in Paris that was open all night and everybody who was anybody went there.”
Foto: Joe Zelli's collectie.
Taxitoeters
Op 18 september voert het Nederlands Philharmonisch Orkest An American in Paris uit in Het Concertgebouw.
Op zondagmiddag 17 september klinken de taxitoeters van Gershwin ook tijdens het slotconcert van het 150-jarig jubileum van PHIL Haarlem. Tijdens het voorprogramma in de Kleine Zaal duikt pianist Christiaan Kuyvenhoven verder in de muziek van het Parijs van de jaren twintig. De kledingsuggestie Black Tie geeft dit concert een extra feestelijk tintje.
